fëif un fëif   
 kalk risselt vonne wand  
 bossen krüömelt to miähl  
 riëte inne möüer  
 dackpannenschäöre upėn hoff  
 müöre düören  
 stinkige gräfte füönige guotlöcker  
 gewittertäören summerplüöden  
 grelle giärlerlicke stinkblaumen  
 rëip fö de seise  
 kaff stüww üöwern esk  
 kraggen vejaget  
 piäre frensket vefehrlick  
 de bracke jämmerlick gejalp  
 vejägnis schudder vefehr  
 spottgiäle hiärkstern  
 de schlage schlött upėn müören
paohl  
 schinhillige stille tüsken den takt  
 en ratsch deipe schrammen  
 riëte inėn stamm  
 de sapp früß to ëis  
 fuorstriëte in minne augen  
 ëisblaumen up min speigelbeld  
 kalkwidde träönen ëiskaolt  
 friätėt sick in min gesichte  
 ick blëiw nich mähr ick 
    
 | 
  
düt jaohr den diärden jaohrhunnertriängen  
 düt jaohr den veierten wëinter oahne
schnei  
 et tellt sick fëif un fëif bineine 
  
  
  wecke bloß  
 fröchte di ackerland  
 wahr di  
 wat grëislicket  
 kümp up di tau  
 fröchtet ju ji dëiers  
 dat gräss wät  
 dröüge un soar  
 de knoppen vefreist  
 de äöhren wätėt dauv  
 grëinet ji kinner zions  
 weck kann  
 sick no fröggen  
 de hiëmmel  
 is tau  
 weck giw us iärten  
 un drinken  
 to rächten tëit  
 weck schickt us den riängen   
 | 
  
dat freujaohr  
 se summer is wëit  
 de koarenbüörn bliw lierig  
 de wëinpresse vestüw  
 weck giw us hanig  
 un braut  
 weck giw us  
 maut  
 weck har us luowet  
 ji könnt seihen dat ick  
 midden unner ju sin  
 weck har us luowet  
 ick sinn bëi ju  
 nich maol nen augenschlag  
 sin ji aollein  
 weck har us seggt  
 frögge di ackerland  
 frögget ju ji dëiers  
 frögget ju ji kinner zions  
 wecke bloß  
  
    
 | 
  
staorm   
 de Schöären  
 ligget  
 uppėn Wegg  
 de Dackdecker  
 löt up sick  
 wochten  
 in tüskentëit  
 flicke ick  
 Letterpinne   
 |