einewechen unnert Strauh  
hät usse Kaddendëier Junge  
kineine krigg se to seihen  

upmaol sin se dao  
veier Stück këiket  
üöwer den Hillenrand  

blëiwet vondage no buormen  
muorn veseuket se  
up de Diärl to kleppern  

üöwermuorn wät de aolle Kadde  
inën Sack stoppet un  
inne Kouhle douket  

twei kleine wätët vekofft  
eine wät behollen  
de krigg inën Holsken seute Miälke  

bliw dann upën Hoff  
päck Möüse upën Koarenbüörn 
un krigg  
einewechen unnert Strauh  
Junge

gistern aobend  
schregge  
grell  
nen dëier  
in ussen gaorden  
vomuorn  
kanëinkeshaore  
unner de bierke  
anën aobend  
schlüöre  
de röüe  
nen kanickelkopp  
unner de füchte  
ick schmeit em  
inne tunne  

frëidags kümp de  
müll